Βασικό χαρακτηριστικό της εξέλιξης των συστημάτων υγείας τα τελευταία χρόνια είναι ότι η παροχή των υπηρεσιών αποκτά εξειδικευμένο περιεχόμενο, το οποίο υπερβαίνει τα στεγανά της ιατρικής ή νοσηλευτικής εκπαίδευσης και εκτείνεται στο θεματικό πεδίο του σχεδιασμού και της θεσμικής συγκρότησης, της οικονομικής και διοικητικής διαχείρισης, της αξιοποίησης της τεχνολογίας και της επικοινωνίας, της διαχείρισης της συμπεριφοράς και της ηγεσίας-καθοδήγησης και της κοινωνικής τους σημασίας και νομιμοποίησης.
Οι αυξημένες ανάγκες και οι διαρκείς κοινωνικές πιέσεις για σύγχρονες, ευέλικτες και αποτελεσματικές υπηρεσίες υγείας και κοινωνικής φροντίδας προκαλούν την αύξηση των δημοσίων επενδύσεων στον τομέα της υγείας. Την ίδια στιγμή η περιορισμένη διαθεσιμότητα των δημοσίων πόρων στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες έχει καταστήσει το στόχο της περιστολής των δαπανών υγείας βασική προτεραιότητα και έχει οδηγήσει τις κυβερνήσεις σε συντονισμένες προσπάθειες για τον εξορθολογισμό και την επικέντρωση των υπηρεσιών σε όσους πραγματικά τις έχουν ανάγκη, με έμφαση στην προληπτική διάσταση.
Υπό αυτό το πρίσμα, ο ρόλος του κράτους στην οργάνωση και παροχή υπηρεσιών υγείας μεταβάλλεται, όπως επίσης ενισχύεται η συμμετοχή των πολιτών στη διαδικασία λήψης αποφάσεων, λόγω της δυνατότητας πρόσβασης σε εξειδικευμένες γνώσεις με τη χρήση του διαδικτύου.
Στο πλαίσιο της ευρύτερης αναδιοργάνωσης των υπηρεσιών υγείας, η οποία στοχεύει στο είδος, το περιεχόμενο, την εμβέλεια και τα επιμέρους κεφάλαια κόστους των παρεχόμενων υπηρεσιών, οι ερευνητές των σχετικών πεδίων της κοινωνικής πολιτικής, οι εργαζόμενοι και τα μελλοντικά στελέχη των φορέων που παρέχουν υπηρεσίες υγείας οφείλουν να αποκτήσουν πρόσθετα γνωστικά εφόδια, τα οποία θα τους επιτρέψουν να ανταποκριθούν στις αυξημένες απαιτήσεις και στις νέες συνθήκες παροχής των υπηρεσιών.
Το Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών του Τμήματος Κοινωνικής και Εκπαιδευτικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου με την Κατεύθυνση «Θεσμοί και Πολιτικές Υγείας» αποσκοπεί να καλύψει μια ιδιαίτερη περιοχή των συστημάτων υγείας: αυτή της θεσμικής συγκρότησης και του πολιτικού σχεδιασμού. Ταυτόχρονα παρέχει στους σπουδαστές εφόδια στα πεδία της μεθοδολογίας της έρευνας, της οικονομικής διαχείρισης, της διοίκησης μονάδων υγείας, της ανθρωπολογίας της υγείας, της εκπαιδευτικής πολιτικής στο πεδίο της υγείας, του δικαίου της υγείας, καθώς και των ευρύτερων ζητημάτων κοινωνικής προστασίας που είναι απαραίτητα για τη διαμόρφωση μιας συνολικής, αλλά ταυτόχρονα εξειδικευμένης γνώσης στα πεδία αυτά. Το Πρόγραμμα καλύπτει πέντε βασικές ενότητες-πεδία, το περιεχόμενο των οποίων αναδεικνύει τη διεπιστημονική φιλοσοφία του.
|